طائرِ وصلتِ قدسی رمضان، آمده است            از دَمِ عیسوی اَش مُرده به جان آمده است
عاشقان باده زنید از قدح و خوش باشید            که ز خُم خانه سبوئی به میان آمده است

پُـر و پـیـمـانه کند سـاغـرِ مـسـتـانـۀ ما            سروِ زیبای جنان است و چمان آمده است
عـالـمی غـمـزه کـنـد بـا هـنـرِ طـنـازی            بهر دیدارِ رُخَش پیر و جوان آمده است
"نرگسش عربده جوی ولبش افسوس کنان "           یار شیرین دهنان دُرد کـشان آمده است
نیمۀ این مَهِ رحمان گـُهَر افـشانی است            سِبطِ اَکبَر، حَسَن، آن دُرِّ گران، آمده است
جـبـرئـیل و هـمـۀ خـیلِ مَـلَک با قـرآن            به غزل خوانیِ این غنچه دهان آمده است
بر سرِ خوانِ خدا شرطِ ادب امساک است            زین سبب آتش دوزخ به امان آمده است
»مهدوی» نـازِ دلارامِ پریچهـره بکش            سَر بخارانی اگر؛ وقتِ اذان آمده است